Een terugblik op 2024 die niemand nodig heeft

Laten we eerlijk zijn: niemand zit te wachten op nóg een jaaroverzicht. Je timeline puilt uit van de geforceerde reflecties en doorwrochte levenslessen die mensen menen te hebben geleerd. Toch doe ik vrolijk mee aan deze digitale variant van het kerstdiner waar iedereen zijn verhaal kwijt moet. Want als er iets is wat 2024 me heeft geleerd, is het wel dat betekenisloze rituelen vaak de beste zijn.Dit was het jaar waarin we collectief besloten dat AI de boosdoener én redder van de mensheid zou worden. Terwijl Copilot mijn boodschappenlijstjes schreef, vroeg ik me af of ik mezelf niet gewoon lui aan het maken was. Maar hey, als technologie me kan helpen herinneren dat ik toiletpapier nodig heb, wie ben ik dan om daar principieel over te doen?De vraag die me dit jaar het meest bezighield: waarom doen we wat we doen? Waarom schrijf ik dit artikel dat niemand nodig heeft? Waarom blijf ik series kijken waarvan ik de plot al drie afleveringen van tevoren kan uittekenen? Het antwoord is even simpel als ontluisterend: omdat het kan. Omdat het moet. Omdat stilzitten geen optie is in een wereld die doordraait als een dolgedraaide wasmachine.2024 was ook het jaar waarin ik eindelijk toegaf dat productiviteit niet wordt gemeten in afgevinkte to-do lijstjes, maar in momenten waarop je durft te zeggen: “Weet je wat? Dit kan wel wachten.” Een revolutionaire gedachte voor iemand die haar agenda behandelt als een heilig schrift.Wat heb ik geleerd? Dat de beste gesprekken plaatsvinden als je telefoon op 3% staat. Dat de belangrijkste inzichten komen op momenten dat je niet op zoek bent naar wijsheid. En dat de kunst van het leven niet zit in het maken van plannen, maar in het durven afwijken ervan.Voor 2025 heb ik maar één voornemen: minder voornemens maken. Want als er iets is wat dit jaar heeft bewezen, is het wel dat het leven zich toch niet laat plannen. Het stroomt, het dendert, het suddert – maar het volgt nooit het script dat je ervoor geschreven hebt.En jij, beste lezer die tot hier bent gekomen, vraagt je waarschijnlijk af waarom je dit allemaal hebt gelezen. Welnu, dat vraag ik me ook af. Maar is dat niet precies waar het leven om draait? Dingen doen waarvan we de betekenis pas later – of misschien wel nooit – zullen begrijpen?Dus hier sta ik, aan het einde van weer een jaar, schrijvend over hoe betekenisloos het is om terug te blikken. De ironie ontgaat me niet. Maar zoals met de meeste ironische situaties in het leven, zit er een kern van waarheid in: soms moet je eerst stilstaan bij wat was, om te kunnen zien waar je naartoe wilt.En nu? Nu ga ik gewoon door. Met schrijven. Met leven. Met dingen doen die niemand nodig heeft, behalve ikzelf. Want als 2024 me iets heeft geleerd, is het wel dit: de beste verhalen zijn de verhalen die niemand vroeg te vertellen.